Duch Gór zostaje siewcą

Opis

Nie przywłaszczaj nigdy cudzej własności
Bo nie znajdzie Duch Gór dla ciebie litości
I nim Ziemia wokół Słońca dobrze się obróci
Twa niesprawiedliwość do ciebie powróci

Duch Gór w parobka się przyoblekł

Nie ma Duch Gór miłosierdzia względem tych, którzy wykorzystują swą władzę do krzywdzenia uczciwych ludzi. Przekonał się o tym dotkliwie niesprawiedliwy poborca podatkowy Maciej, a historia jego niech wam przestrogą będzie. Przebiegły Maciej rozkazał odebrać pewnemu biednemu chłopu kilka korców zboża pod zastaw; sam chciał bowiem na swoim polu je zasiać. Ale Duch Gór ma przecież swych pomocników wśród stworzeń na ziemi i niebie, którzy donieśli mu o Maciejowych planach; zanim więc Maciej zdążył pomyśleć, skąd wziąć nowego parobka, Duch Gór sam się w parobkową postać przyoblekł, zabrał powierzone mu przez Macieja zboże i prawowitemu właścicielowi odniósł; pole oszusta zaś obsiał chwastami. W ten oto sposób wymierzył swoją sprawiedliwość, poza tym jednak sumiennie wykonywał wszystkie swe obowiązki przez rok cały; odszedł później zgodnie z umową i patrzył z wysokości Karkonoszy na dorodne plony oszukanego onegdaj chłopka i na kamienny ugór porosły jedynie gdzieniegdzie chwastami, bo nim oto stała się ziemia Macieja, którego serce równie kamienne jak ta ziemia było.