Opis

Chce zły chłop młócić ze słomy ziarno
Lecz jego wysiłki pójdą na darmo
Duch Gór nie rychliwy, ale sprawiedliwy
Oto zaczynają wyprawiać się dziwy

Jak Duch Gór ukarał złych ludzi za pomocą cepów

Pomysłowość Ducha Gór w wymyślaniu kar dla złych ludzi nie zna granic. Żył swego czasu chłop zuchwały, który bez umiaru złorzeczył Duchowi Gór. Pewnego dnia, nie podejrzewając niczego, udał się ze swymi pomocnikami do stodoły, by młócić ziarno; wtem jednak każdy z nich jakąś mocą przedziwną zastygł w pozie z uniesioną ręką, w której bujak lub kołek dzierżył. Jakby tego było mało, siła jakaś kazała im patrzeć się na siebie jak cielę w malowane wrota i krzyczeć: „Huncwoty!” Myśleli już pracownicy i chłop zły, że szaleju się przypadkiem najedli, ale i to nie był koniec niespodzianek; wtem bowiem ręce ich opadły na siebie i zaczęli się nawzajem tłuc trzymanymi w rękach kołkami, tak, że krew własną młócili, a nie ziarna ze słomy. Okładał ich Duch Gór bezlitośnie, bo pod postacią cepa. Wybiegli wszyscy ze stodoły i rozbiegli się pomocnicy złego chłopa na cztery strony świata, i taka oto była Ducha Gór zapłata.