Duch Gór karze piekarza

Opis

Niektórych sumienie dopiero rusza
Gdy zatracona ma być ich dusza
Zwłaszcza zaś ci, co na chlebie oszukują
Karę Ducha Gór boleśnie odczują

Duch Gór dba o jakość pieczywa

Powiadają, że w 1658 roku Duch Gór postanowił położyć kres oszustwom pewnego piekarza, zszedł więc do Jeleniej Góry i zamówił u niego mnóstwo wszelakiego pieczywa. Było to pieczywo bardzo słabej jakości, bowiem miałkie i wyrosłe ponad miarę, by robić jedynie wrażenie dorodnego. Zdybał więc Duch Gór piekarza nieuczciwego w drodze przez góry i posadził przy stole zastawionym przez jego własne pieczywo. Najpierw gawędzili na różne tematy i piekarz wcale podstępu nie wywęszył, gdy jednak padło z ust Ducha Gór pytanie, czy można zapiec duszę w chlebie, pobladł piekarz i stanęło mu przed oczami wyrządzone zło. Ale strach, który go zdjął, nie pozwalał mu się ruszyć z miejsca i musiał patrzeć, jak Duch Gór rozrywa jego napęczniałe bułki i chleby. Usłyszał zły piekarz na koniec, że skoro sprzedał Duchowi to pieczywo dziurawe, to duszę własną w dziurach tych zaklętą też we władanie jego oddał. Zawył wtedy okrutnie piekarz oszust i zaczął uciekać co sił w nogach, a Duch pozwolił mu na to, bo wiedział, że dzięki temu więcej chleba oszukanego piekarz już nie upiecze.