Opis

Pamiętaj człowiecze, co dajesz pracę
By zgodną z pracą dać też i płacę
Kto na uczciwej pracy żeruje,
Temu Duch Gór karę zgotuje

Duch Gór stworzył skały w Karkonoszach

Przybrał kiedyś Duch Gór postać młodego chłopaka i zszedł ze szczytów Karkonoszy do Piechowic. Tam znalazł zatrudnienie jako pasterz świń u gospodarza Antoniego Glądały i kazał zwać się Jankiem. Gospodarz Glądała sześciu miał świniopasów i każdemu po dziesięć świń przypadało; każdy pilnował ich za dwa grosze dziennego zarobku. Ale gdy przyszedł czas ważenia świń, odkrył gospodarz, że świnie Jankowe cięższe są od pozostałych. Zwolnił więc jednego z pasterzy i odtąd już Duch Gór dwadzieścia świnek pasał. Szybko rosły świnki przez Janka pasione, więc po dwóch tygodniach wszystkie sześćdziesiąt świń pasł już sam jeden, ale wciąż za tą samą zapłatą. Jesienią zmęczył się już Duch Gór w Jankowej postaci i powiedział Glądale, by nowego pasterza poszukał sobie od świętej Urszulki, bo odchodzi. Zmartwił się gospodarz, że taniego świniopasa straci, obmyślił więc podstęp. Zaniósł trzy świnki na szczyt Szrenicy, a po powrocie rzekł do Janka, że nie pilnował dobytku jego, bo trzech świń brakuje mu w stadzie. Miał teraz Janek pozostać tu przez dziesięć lat, by pracą wyrównać straty. Duch Gór wiedział jednak o podstępie. Zaniósł oszusta za kołnierz na szczyt Szrenicy i wyszeptał do ucha jakieś słowa, potem zaś ukazał, jak ukryte przez niego w krzakach świnki rosną, stają się wielkie jak domy i w końcu pękają z hukiem, zamieniając się w trzy granitowe skały. Będą tu one stać teraz przez wieki i o twej nieuczciwości świadczyć — to rzekłszy, zniknął Duch Gór, ale trzy skaty nie zniknęły, lecz stoją po dziś dzień na południowym stoku Szrenicy, przypominając o sprawiedliwości Ducha Gór.